Wie gee jou raad? (1)

Om in die lewe te wen, moet jy lewenslank ‘n leerder wees. Om te leer verg onderdanigheid; ‘n karaktereienskap wat sommige van ons dink nie van toepassing op ons is nie. Ons dink dat onderdanigheid net vir die mense wat gelei moet word, toepaslik is. Dis veral waar in ons jonger jare wanneer ons seker is dat ons alles weet en elke geleentheid gebruik om dit te bewys. Om na ‘n goeie raadgewer uit te reik, verg nederigheid.

Die waarheid is dat indien jy nie onderrigbaar is nie, is jou toekoms reeds besluit! Hoe meer jy dink jy weet, hoe minder geneig is jy om jouself onder die invloed van diegene wat waarlik weet en jou kan help, te plaas. Dis veral waar as jy jouself as meer bekwaam, passievol en talentvol as die ander mense rondom jou, ag.

Wyse mense soek altyd raad. As jy wys is, sal jy jou beperkinge erken; slegs ‘n dwaas glo dat hy of sy geen swakpunte het nie. Net die naïewe is dwaas genoeg om met die veronderstelling te lewe dat hulle al die regte besluite sonder goeie insette kan maak. Hulle kan egter nie.

Hier is drie Skrifgedeeltes uit die boek Spreuke wat jy vandag oor moet nadink:
1) ‘Vir ‘n dwaas is net sy eie pad die regte een. Iemand wat wys is, luister na ander se raad’ (Spreuke 12:15 NLV).
2) ‘Sonder beraadslaging loop planne skeef. Sukses is afhanklik van baie raadgewers’ (Spreuke 15:22 NLV).
3) ‘Luister na raad. Wees bereid om tereggewys te word sodat jy uiteindelik daardeur wysheid kan hê’ (Spreuke 19:20 NLV).

Dis nie net wat jou raadgewer weet nie, maar ook wat hulle sien wat hulle waardevol maak. Hulle is ‘n ekstra paar oë en ore. Hoekom sal jy sonder hulle wil lewe?

Sielskos: Kol 3-4; Filemon; Joh 17:1-12; Ps 105:16-22;
Spr 30:10-14