2023-04-28
Johannes 15:11 NLV
Hoekom het Jesus gesê: ‘Dit het Ek vir julle gesê sodat julle my blydskap mag ervaar en julle blydskap volkome kan wees’? Want as jy dit toelaat, sal stres jou vreugde steel en jou aan ‘n lewe van depressie, saaiheid en ontevredenheid oorgee.
Kom ons wees eerlik – die meeste van ons is heeltemal te ernstig! Ons maak ‘n groot bohaai van alles. Om vyf minute laat te wees, in die verkeer vas te sit, in ‘n ry te wag, die kos te brand, ‘n kilogram op te tel, ‘n plooi te ontdek, ‘n eerlike te fout maak… noem maar op; ons verloor alle perspektief. Die ware probleem is dat ons onrealistiese verwagtinge het. Dis nie hoe God wil hê jy moet lewe nie!
As jy die vreugde wat Jesus beloof het wil ervaar, moet jy hierdie twee dinge doen: 1) Toegee dat jou stres hoofsaaklik aan die manier waarop jy besluit het die lewe moet wees, te wyte is. 2) Erken dat jou verwagtinge baie van jou frustrasie veroorsaak. Wanneer jy aanhou verwag dat dinge ‘n sekere manier moet wees en dit is nie, sal jy altyd ontsteld wees.
Hier is ‘n idee: Probeer om vandag die lewe sonder al daardie verwagtinge te benader. Moet byvoorbeeld nie verwag dat almal vriendelik moet wees nie – wanneer sommige mense dan is, sal jy aangenaam verras wees. Moenie verwag dat jou dag sonder probleme sal wees nie; wanneer probleme hulle opwagting maak, kyk op en sê: ‘Dankie Here, vir nog ‘n geleentheid om te groei.’ In plaas daarvan om stroomop te swem, leer om saam met die stroom te beweeg. Gou sal jy agterkom dat jy die lewe meer geniet! Nie net dit nie: Ander mense sal dit ook meer geniet om in jou geselskap te wees.
Sielskos: Dan 11-12; Matt 5:1-5; Ps 144:9-15; Spr 10:22-23
2023-04-27
Romeine 1:1 NLV
Dade praat harder as woorde. Dis wat jy doen, nie wat jy beweer jy is nie, wat tel. In die Skrif het die woord ‘dienskneg’ soms verwys na ‘n derdevlak-galeislaaf wat aan die roeispaan van ‘n Romeinse skip vasgeketting was. Dag en nag het hulle geroei op die maat van dromme en hetsy in ‘n geveg of in handelsdiens, het hulle verwag om vasgeketting aan daardie roeispaan te sterf. Wat ‘n aaklige beeld!
Paulus sê: ‘Nou wil ek baie ernstig vra, liewe broers en susters:.. gee… julleself aan Hom as ‘n lewende en heilige offer. Dit is dié soort offer waarvan Hy hou, en wat julle diens aan God werklik sinvol maak’ (Romeine 12:1 NLV). Paulus het geen twyfel gehad oor wat God hom geroep het om te wees nie. Toe hy na homself as ‘n ‘dienskneg’ verwys het, het hy ‘n slaaf wat sy eienaar vir ses jaar lank getrou gedien het, beskryf.
Die wet van Moses het vereis dat ‘n slaaf in sy sewende jaar vrygelaat word. Indien hy egter teruggekom het nadat hy vrygelaat is en gesê het: ‘Meester, ek dien u nie omdat ek moet nie; ek dien u omdat ek wil,’ het sy eienaar hom dan geneem en vir hom ‘n gat in sy oor met ‘n els gemaak, wat gewys het dat hy vir ewig aan sy eienaar behoort (sien Eksodus 21:6).
Soms is dit nodig dat jy opkyk en sê: ‘Here, ek dien U nie omdat ek moet nie; ek dien U omdat ek lief is vir U. Maak ‘n gat in my oor. Merk my as U s’n. Maak my aan U vas sodat ek nooit aan iemand anders kan behoort nie.’
Wanneer jy dink aan alles wat Jesus al vir jou gedoen het, is dit regtig te veel om te vra?
Sielskos: Dan 8-10; Matt 4:18-25; Ps 144:1-8; Spr 10:19-21
Romans 1:1 NAS
In the Bible the word “minister” isn’t just a noun (which denotes a person, place, or thing); it’s also a verb (an action word). It’s what you do, not what you claim to be. In Scripture, the word “servant” sometimes referred to a third-level galley slave chained to the oar of a Roman ship. Day and night, they rowed to the beat of another, and whether in battle or in merchant service, they expected to die chained to that oar. What a picture!
Paul says, “Dear brothers and sisters, I plead with you to give your bodies to God… Let them be a living and holy sacrifice – the kind he will find acceptable” (Romans 12:1 NLT). Paul had no doubt about what God had called him to be. When he referred to himself as a “bond-servant,” he was describing a slave who served his master faithfully for six years. In the seventh year, the law of Moses required that the slave be set free. But if, when he was released, he came back and said, “Master, I’m not serving you because I have to; I’m serving you because I want to,” his master would take him before a magistrate and pierce his ear, signifying that he belonged to him forever (See Exodus 21:6).
Sometimes you need to look up and say: “Lord, I’m not serving you because I have to; I’m serving you because I love you. Pierce my ear. Mark me as yours. Bond me with you so I can never belong to another.” When you think of everything Jesus has done for you, is that really too much to ask?
Soul food: Dan 8-10; Matt 4:18-25; Ps 144:1-8; Prov 10:19-21
2023-04-26
Psalm 127:1 NLV
Hoe sal jy jou verhouding met jou kinders beskryf? Gespanne? Opwindend? Hartverskeurend? Genotvol? As jy verras wil wees, vra hulle om hul gevoelens oor jou en hulle huis te beskryf. Wees gewaarsku, jy mag dalk nie hou van wat hulle sê nie! ‘n Christelike huis vrywaar jou nie noodwendig nie. Ons ou natuur steek nog steeds van tyd tot tyd sy kop uit en vasgestelde gewoontes kan tot gebroke kommunikasie lei. Wanneer Bybelse beginsels geïgnoreer word, is die gevolg daarvan pyn en spanning in die familie.
Die volgende is voorbeelde daarvan: 1) Rebekka het haar seun Jakob liewer as sy broer Esau gehad, dus het sy hom gebruik om hulle vader, Isak, te mislei, wat skeuring in die familie veroorsaak het (sien Genesis 27). 2) Eli, die hoëpriester, het nie sy seuns gedissiplineer nie en op die ou einde het dit hom sy lewe gekos (sien 1 Samuel 3-5). 3) Dawid het een ding gepreek en ‘n ander ding gedoen en sy kinders (soos kinders geneig is om te doen), was meer deur wat hy gedoen het as dit wat hy gesê het, beïnvloed (sien 2 Samuel 11, 13, 15-16; 1 Konings 11). Niemand is immuun nie; nie Dawid nie, nie Rebekka nie, nie Eli nie – nie jy nie!
Die evaluasie is egter nutteloos as dit tot skuldgevoelenes sonder optrede lei. Wat moet jy dus doen? Neem tyd om nader aan jou kinders te beweeg. Ruim die struikelblokke tussen julle uit die weg uit. Jy kan niks verander tensy jy gewillig is om dit te erken nie – en soms moet verandering by jou begin. Byvoorbeeld, moet jy jou houding aanpas? Wat van jou prioriteite? Wat van die voorbeeld wat jy deesdae stel? Voor jy probeer om jou kinders te hanteer, vra God om jou eers te hanteer.
Sielskos: Dan 5-7; Matt 4:8-17; Ps 7:10-17; Spr 10:17-18
Psalm 127:1 KJV
How would you describe your relationship with your children? Strained? Exciting? Heartbreaking? Enjoyable? If you want a real eye-opener, ask them to describe their feelings about you and their home. But be warned – what they say might not be to your liking! And having a Christian home doesn’t necessarily exempt you. The old nature in us still rears its ugly head from time to time, and habits set in concrete can lead to broken communication. When biblical principles are ignored, the result is pain and strain in the family.
Three illustrations come to mind: (1) Rebekah loved her son Jacob more than his brother Esau, so she used him to deceive their father, Isaac, and cause division in the family (See Genesis 27). (2) Eli, the high priest, let his boys run wild, and in the end it cost him his life (See 1 Samuel 3-4). (3) David preached one thing but practiced another, and his children (as kids are apt to do) were more influenced by what he did than by what he said. (See 2 Samuel 11, 13, 15-16; 1Ki 11). Nobody is immune; not David, not Rebekah, not Eli – not you! But evaluation is pointless if it leads to guilt without action.
So what should you do? Take time to get close to your children. Deal with the barriers between you. You can’t change anything unless you’re willing to acknowledge it – and sometimes change must begin with you. For example, does your attitude need adjusting? How about your priorities? What about the example you have been setting lately? Before you try to deal with your children, ask God to deal with you.
Soul food: Dan 5-7; Matt 4:8-17; Ps 7:10-17; Prov 10:17-18
