Navigeer verliese in die lewe (4)

Wat het ons kinders nog van ons nodig wanneer hulle treur?

1) Ons eerlikheid. Hulle het nodig om te weet dat ons ook seer het. Wanneer hulle jou sien huil, maar jy sê vir hulle: ‘Ek is doodreg,’ maak dit hulle deurmekaar. Hulle dink dat jy nie regtig seer het nie, of dat trane niks beteken nie, of dat jy nie eerlik met hulle is nie. Hulle moet weet dat jy eerlik met hulle is, sodat hulle eerlik met jou kan wees en jou met hulle seer kan vertrou.

2) Ons moet bewus wees van hulle gevoelens sonder om hulle te veel te beskerm. Vir hulle, soos vir jou, is daar “‘n tyd om te huil… ‘n tyd om te verloor…” (verse 4, 6 NLV). Moenie hulle hartseer, woede en depressie onderdruk of ongeldig verklaar nie. Dis deel van hulle Godgegewe menslikheid en sal hulle help om gebalanseerde, deernisvolle volwassenes te word.

3) Luister op ‘n sensitiewe manier. Kinders leer en groei deur verlies wanneer hulle ‘n oop en begrypende luisteraar het. Luister en herhaal dan hulle gevoelens. ‘Dit klink of jy kwaad is. Wil jy daaroor praat?’ Moenie analiseer nie, vra! Luister met jou oë en ore. ‘Jou woorde sê dat jy reg is, maar jou oë lyk of hulle hartseer is.’

4) Toestemming om negatiewe emosies uit te druk. Woede en wrokkigheid teenoor dokters, die sisteem, familielede, jouself of selfs God, is normaal! Moenie sê: ‘Moenie sulke goed sê nie.’ Sê eerder: ‘Dit klink soos ‘n ware, eerlike uitdrukking van pyn en teleurstelling. Wil jy daaroor praat?’ Uitdrukking van negatiewe emosies haal die angel daaruit.

5) Insluiting by ons hartseer rituele. Sluit hulle by gesinsbyeenkomste, begrafnisbeplanning en dienste in, en hulle sal vertroosting in die bekragtiging, afsluiting en genesing wat hierdie tye bring, vind!

Sielskos: Matt 14:22-33; 1 Kon 3:4-28